Met Ewout naar Maleisië

Eenmaal terug van Sydney had ik een avond om al mijn Sydney verhalen aan Grazia te vertellen en dan nog een dag om: mijn tas in te pakken, vaccinaties te halen, de laatste vakantieboodschappen te doen, mijn bed te verhuizen naar mijn nieuwe kamer en adem halen en mijn hoofd weer in vakantiestemming zetten. Dat laatste was niet zo heel moeilijk, want ik had er ontzettend veel zin in. Een kleine tegenvaller was dat de backpack die in ons huis rondslingerde en die ik mee wilde nemen, maar een heupband bleek te hebben. Ik was er echt van overtuigd dat ik de hele tas gecontroleerd had. Maarja.. blijkbaar dus toch iets gemist. Inmiddels was het al middernacht geweest dus heel veel keus had ik niet. Dan maar zonder. Mijn enthousiasme zorgde er verder voor dat ik de slaap niet kon vatten. Dus ook deze keer sprong ik om kwart over zes, na weinig slaap, enthousiast in het busje naar het vliegveld. Opnieuw was ik de enige die zo goed gemutst was op dat onmenselijke tijdstip.

Dus nu was mijn reis naar Kuala Lumpur ook begonnen. Op naar Ewout en dan een maand samen reizen door Maleisië. Ik zou anderhalf uur voor Ewout aankomen, dus ik zat rustig aan een broodje toen ik op het arrival bord zag dat er geen enkele vlucht vanuit Europa op het vliegveld zou landen. Toen kreeg ik ook een smsje dat Ewout al geland was. Dus was het tijd voor actie. Wat bleek? Ewout zou landen op Kuala Lumpur 1 en ik zat op Kuala Lumpur 2. Rennend met mijn bagage ging ik naar de trein en 10 minuten later stond ik op het goed vliegveld met gelukkig nog tijd over.

Het was super leuk, gek, romantisch (en ik moest natuurlijk weer huilen) om elkaar weer te zien na ruim drie maanden. Buiten het wennen aan het weer samen zijn, was het ook wel even wennen aan de warmte en het drukke Kuala Lumpur. Ons hostel zat vlak bij Chinatown. Daar zijn we een lekker hapje gaan eten voordat we allebei instortten van vermoeidheid.

We hadden drie dagen in Kuala Lumpur. We zijn hier naar een prachtige vlindertuin geweest. We hebben lekker gegeten in een Chinees restaurantje. Waar je ook goed cocktails en gin tonics kon drinken. Verder hebben we het rustig aan gedaan en door de stad gewandeld.

Daarna vlogen we naar Singapore. Ik was bang dat in Singapore niet zo leuk zou vinden. Ik had het beeld van een hele drukke hypermoderne stad die leuk is voor shopaholics met geld. Gelukkig was dit totaal niet zo. Vergeleken met Maleisië is Singapore schoon en gestructureerd. Er heerste een hele prettige sfeer waar we allebei verliefd op zijn geworden. Helaas is het wel een dure stad, maar we hebben er ons zeker vermaakt. Overdag zijn we naar de botanische tuinen geweest. Een heerlijke plek om te relaxen en we hebben heel veel orchideeën gezien in de speciale orchideeën tuin. ’s Avonds zochten we weer voor goede plekjes om te eten. Naast ons hostel zaten twee straatjes vol met restaurantjes. Als afwisseling voor het Aziatische eten, was het deze keer een Mexicaans hapje. We zijn toen naar de Gardens by the Bay gegaan en deze gardens in gelopen. Hier staan hele grote boomachtige structuren, die begroeid zijn met klimop en dan verlicht worden. Een tijd lang hebben we gewoon op een bankje gezeten en gekeken. Daarna hebben we nog gewandeld door de tuin hieromheen (met wel echte planten). Toen we terug wilden gaan naar ons hostel, bleken de metro’s niet meer te rijden. Het was al half twee ’s nachts en dat was helemaal aan ons voorbij gegaan.
De avond daarop zijn we naar een rooftop-bar gegaan. Bovenop een heel groot hotel/casino zat een bar met een prachtig uitzicht over de hele stad en over de Gardens by the Bay.

Eigenlijk hadden we allebei wel langer willen blijven, maar helaas we moesten door. George Town een stad op het eiland Penang stond op het programma. George Town wordt ook wel de 'food capital’ van Maleisië genoemd. Deze titel doet het zeker eer aan. Overal vind je hawker markets, dit zijn kleine markthallen of gewoon standjes langs de straat waar lokale gerechten verkocht worden. Ook kon je veel verse vis bestellen. We hadden ons een klein beetje voorbereid door een aflevering van Anthony Bordain te kijken over Maleisië en over Penang dus met enige voorkennis gingen we (lees: Ewout) deze marktjes op. Het ritueel ging ongeveer als volgt: Eerst lopen we samen een rondje over de markt. Ik kijk naar de stalletjes en denk “Help, wat ligt hier nu weer”, en Ewout doet rustig zijn ding. Dan ga ik zitten bij een van de plastic tafeltjes, geef Ewout het tafel nummer en dan gaat Ewout op pad. Ik zeg hooguit nog iets vaags van ‘Ik wil wel iets met vis’ of ‘ik heb wel zin in dumplings’. De twee minst nuttige uitspraken op dit soort hawker markets, want het stikt van de vis en dumplings. Gelukkig heb ik dan nog een andere taak: ik bestel twee limoensapjes en wacht tot Ewout terug komt en al het lekkere eten op tafel verschijnt. The Red Garden was een van deze plekjes waar we fantastisch gegeten hebben. De tweede keer dat we er kwamen had de man die onze drankjes verzorgde ook al snel door dat we onze bierglazen in het ijs wilden hebben zodat het bier goed koud bleef. Om de tien minuten liep hij weer even langs, pakte koude glazen voor ons en schonk het bier over. Dan was er ook nog een podium waar afwisselend Engels en Maleisisch gezongen werd. We konden ons niet meer wensen, het was top!